
Miracle Morning week 4 (8)
Week 4 van Eva’s Miracle Mornings: onze nieuwe hond Luna kreeg meer aandacht dan mijn persoonlijke ontwikkeling. Who cares. Love her.
Week 4 van Eva’s Miracle Mornings: onze nieuwe hond Luna kreeg meer aandacht dan mijn persoonlijke ontwikkeling. Who cares. Love her.
Het weekend was heerlijk, ook zonder Miracle Morning. Natuurlijk blafte Yara me op zaterdagochtend tegen zessen wakker, maar ik ben blijven liggen tot 7u. Dat voelde als uitslapen.
Vandaag staat de wekker op 06u. Vrijdag is zoβn dag om alvast in een iets lagere versnelling richting het weekend te gaan. Yara blaft me overigens al om 5.45u wakker. Damn, ik wou dat ik de snelle gewenning van een hond had.
5.30u: opstaan. Easy-peasy.
Ik probeer niet meer na te denken over het nut van Miracle Morning voor mij. Evalueren doen we pas half december. Nu gewoon doen.
Daar is ie, de innerlijke criticus. De eerste hobbel in mijn Miracle Morning, voorspelbaar op dag drie. The magic starts fading, de nieuwigheid is eraf.
Vandaag gaat de wekker om 5.30u. Mijn tweede Miracle Morning. Het opstaan kost wederom weinig moeite. Ik laat Yara uit, zet koffie, brandt een kaarsje en zwijg, lees, schrijf en frΓΆbel tot de zon opkomt. Mijn gedachten zijn helder en ik voel me goed.